سانسوریا

سانسوریا از خانواده ی liliaceae گیاهی است علفی دائمی با ریشه های ریزوم دار ، دارای ۵۰ گونه و بومی مناطق گرمسیری و مرکز آفریقا است، دارای برگهای ضخیم و فیبری کشیده بلند شمشیری شکل با اتفاع های متفاوت با رنگ های متفاومت، گاه با حاشیه های رنگی است. همچنین دارای گلهای بسیار کوچک معطر به رنگ سفید متمایل به سبز در گل آذین سنبله است که ظهور آن در فصل بهار یا تابستان در آب و هوای ملایم است.

زیباترین گونه های سانسوریا عبارتند از:

S.cylindrica-: با برگهای بلند و استوانه ای به طول ۱ متر

– S. grandis: با برگهای سبز و روشن و نوارهای کناری کم رنگ تر و حاشیه ای به رنگ برنز به طول بیش از ۱ متر.

– Slongiflora : با برگهای گوشتی به ارتفاع ۵۰ – ۳۰ cm با علایمم سفید و حاشیه قرمز

– S.trifasciata: از معمول ترین گونه ها، با برگهای نوک تیز به طول ۹۰-۳۰cm با نوارهای کناری سبز تیره و واریته های Laurentii بانوارهای کناری سفید یا طلایی و گل های خشبو در فصول مساعد

نیازها:

– نور: به نور کامل حتی در مقابل اشعه مستقیم آفتاب نیاز دارد البته نیز قادر به رشد است.

– دما: حرارت مطلوب C  ۲۴ تا ۱۶ است ولی تا ۱۰ درجه را نیز تحمل می کند.

– آبیاری: هفته ای ۱ بار در تابستان و ماهی ۱ بار در زمستان به طوری که گلدان را در ظرف آب به مدت نیم ساعت قرار دهید دراد.

– رطوبت: نیاز رطوبتی آن کم است و به غبار پایین نیاز ندارد البته می توان برگهای غبار آلود را با پارچه و اسفنج مرطوب تمیز کرد.

– خاک: به سنبت ۱:۲ از خاک لومی و خاک برگ پوسیده نیاز دارد.

– تغذیه: در پاییز و زمستان به تغذیه نیازی ندارد ولی در بهار و تابستان باید کمبود عناصر را با اضافه کردن کودهای مایع یا جامد محلول در آب، در آب آبیاری آنها، هر ۳ هفته ۱بار تامین کرد.

– تعویض گلدان: این گیاه گلدان کوچک را به بزرگ ترجیح می دهد. هر ۳ سال ۱ بار در بهمن و اسفند قبل از رشد جوانه های جدید، شروع به تعویض گلدان نمایید.

نکته: هر چند مدت یکبار سطح گلدان را به منظور جلوگیری از سله بستن خاک خراش دهید.

تکثیر: از طریق تقسیم بوته در بهمن و اسفند ماه، جدا کردن پاجوش در بهار به ویژه در گونه های ابلق و قلمه برگی به طول cm8 و قرار داد درماسه و ریشه دار کردن حرارت ۱۸ تا ۲۰ درجه قابل تکثیر است.

حساسیت ها (علایم/ علت/ درمان)

رنگ پریدگی بگها/ نور ناکافی، کمبود مواد غذایی/ انتقال به محل روشن و تغذیه مصنوعی هر ۳ هفته یک بار

  • ظهور زخم های قهوه ای روی برگ/ ابیاری بیش از حد / بازدید زهکش و کاهش آبیاری
  • قهوه ای و خشک شدن برگها/ هوای گرم و خشک/ آبیاری و انتقال به محل خنک
  • نرم و آبکی شدن برگهای جدید/ تغذیه بیبش از حد/ کم کردن تغذیه مصنوعی
  • پوسیدگی برگها در قاعده/ خاک باتلاقی/ بادید زهکش و کاهش آبیاری
  • سیاه و آبکی شدن برگها/ یخ زدگی/ انتقال به محل گرم تر
  • لکه های قهوه ای و خشک روی برگها/ گرمای زیاد/ انتقال به محل خنک تر
  • نقاط قهوه ای زنگ مانند روی برگ/ مواد براق کننده شیمیایی/ عدم استفاده از مواد شیمیایی و تمیز کردن با اسفنج
  • ظهور زخمهای پنبه ای شکل در روی برگ ها و بدشگلی و حاشیه جدید در برگ/ آفت/ سم پاشی هر ۲ هفته ۱ بار تا رفع علایم.
0 پاسخ

ثبت دیدگاه

مایل به ملحق شدن به بحث هستید ؟
به ما بپیوندید !

دیدگاهتان را بنویسید