بامبو

بامبوی خوش شانس dracaena sanderia با نام انگلیسی Lucky bamboo از خانواده ی Graminees گیاهی است بومی جنگلهای بارانی تاریک مناطق قاره در آسیای جنوب شرقی و آفریقا که در شرایط طبیعی آب و هوایی ایران نمی روید. دارای ساقه های زیر زمینی ریزوم است و ساقه های هوایی آن بند بند  بوده و ارتقاع آن تا چندین متری می رسد و ساقه آن پیچ خورده است. بامبو از چهار قسمت، سطح داخلی (دارای پوشش نرم) دیافراگم (متصل کنند بخش های ساقه به هم) میانه و پوشش رویه که بسیار سخت و دیر شکن است تشکیل شده است دیافراگم بامبو کاملا فشرده اشت و آب در آن نفوذ نمی کند.

دارای برگهای باریک و نوک تیز است.

انواع بامبو: بافت، پیچ، اس شکل، او شکل

نیازها:

نور: گیاهی آپارتمان است و به نور غیر مستقیم آفتاب نیاز دارد و بهترین نور برای آن نوری است که از فاصله ی حدود m3 از پنجره ای یا پرده ای کشیده به آن می رسد.

دما: اگرچه در درجه حرارت ۱۵ تا ۴۰ درجه قادر به رشد  است ولی حرارت مطولب آن ۱۸ تا ۲۲ درجه است.

آب: این گیاه قابل نگهداری و پرورش در آب است به طوری که آب باید cm5/2 بالاتر از انتهای ساقه قرار گرفته و تنها ۳ تا ۵ پایین گیاه در آب باشد. آب آن را باید هفته ای ۱ بار تعویض نمود. در صورتی که از آب معمولی برای گیاه استفاده می شود باید چند ساعت آب را در گوشه ای گذاشت تا کلر آن از بین رود. آب گیاه باید تمیز ، شفاف و عاری از فلوراید و کلر باشد. باید توجه کرد که هرگز نباید از آب معدنی ( به دلیل دارا بودن فلوئور) برای آبیاری گیاه استفاده کرد.

نکته: در صورت کاشت بامبو در خاک، آبیاری باید زمانی که سطح روی خاک خشک است توسط اب مناسب صورت گیرد.

رطوبت: به منظور بهبود کیفیت گیاه می توان در زمان های مختلف اقدام به آب پاشی و مرطوب نمودن گیاه نمود.

خاک: بامبو تنها در خاک های مخصوص که قادر به نگهداری آب به مدت طولانی هستند قادر به زندگی است رشد بامبو در خاک مناسب بیشتر از آب است. خاک مناسب برای آن مخلوطی از نسبت های مساوی الیاف پوست نارگیل و کود پوسیده ی دامی است. همچنین به میزانی دارای پرلیت به منظور حفظ رطوبت خاک است.

خاک ژله ای: این گیاه در خاک ژله ای نیز قادر به رشد است در این روش ابتدا باید بامبو را در آب قرار داد تا ریشه دار شود حدود ۲ ماه و نیم پس از آنکه بامبو به ریشه نشست می توان ان را به خاک ژله ای انتقال داد. در این روش املاح مورد نیاز بامبو از طریق خاک ژله ای تامین می شود و در زمان تعویض یا شارژ خاک ژله ای بامبو را در داخل آب نگه می دارند.

تغذیه: از آنجه که هم از طریق برگ و هم ریشه قادر به تغذیه و جذب است برای تغذیه ان می توان از قطره های تقویتی یا اسپری تغذیه استفاده نمود. معمولا هر ۲۰ روز ۱ بار ۲ قطره کود مایع به آب آن افزوده می شود. باید توجه داشت که نسبت کود به آب ۱ به ۱۰ باشد. گاهی می توان کودهای ملایمی همچون کود بنفشه آفریقایی به آن افزود. از آنجا که رشد گیاه متناسب با مواد غذایی است با مقادیر اندک کود می توان رشد و اندازه ی گیاه را کنترل کرد. همچنین می توان از محلول های تقویتی حاوی ازت، نیتروژن و کلسیم و دیگر املاح به میزان ۲ قطره در آب آن هنگام تعویض آب اضافه نمود.

تعویض گلدان: در صورت نیاز می توان آن را به گلدانی cm5 برزگتر منتقل نمود یا به طور دائم در مخلوطی از ماسه  خاک که به خوبی زهکشی می شود کاهشت.

تکثیر: می توانیم در بهار ریشه های زیادی آن را گرفته در جای دیگری بکاریم همچنین می توانیم از طریق قطع پیچ های بامبو اقدام به تکثیر کنیم. در تکثیر به روش قلمی ساقه، ساقه از زیر بند شده و در آب تازه قرار داده می شود و به منظور سرعت بخشیدن به رشد جوانه های تازه، اسپری کردن مختصر اساقه با آب توصیه می شود.

حساسیت ها (علایم/ علت / درمان)

زرد شدن برگ ها/ نور مستقیم آفتاب یا کوددهی بیش از حد یا آب حاوی نمک یا فلورید بیش از حد/ انتقال به سایه، کاهش کوددهی، تعویض آب یا آب فاقد کلر و فلورید.

قهوه ای شدن برگ/ آب حاوی فلورید، خستگی بیش از حد/ تعویض آب، غبار پاشی روازنه.

زرد شدن ساقه از پایین / کود زیاد/ قطع قسمت بالای ساقه تا محل زردی و قرار دادن قسمت های سبز در ظرف دیگر

سفید و دچار آفت شدن قسمتی از ساقه/ آلودگی/ شستن ساقه با آب تمیز صابون و مسواک

آبکی و نرم شدن و شروع به قهوه ای شدن ساقه/ کود بیش از اندازه یا پر بودن آب گلدان/ دور انداختن گیاه در صورت پوسیدگی ساقه و ریشه

رشد خزه در دور ساقه و ریشه گلدان/ نور زیاد و کود زیاد/ تمیز کردن ساقه با مسواک، انتقال به محل سایه ، استفاده از گلدان های مات و کم کردن تغذیه مصنوعی.

لطفا بدون ذکر منبع استفاده نشود.

 

اسپاتی فیلوم

اسپاتی فیلوم Spathiphyllum sp خانواده ی Araceue گیاهی است دائمی و علفی بومی قسمت گرمسیر آمریکا وهیمالایا که جنس آن شامل ۲۷ گونه است .

برگ: برگهای اسپاتی فیلوم طویل و بیضوی و شفاف اند و در انتهای ساقه های بلندی ظاهر می شوند.

گل: گل های کوچک و ناپیدا، زرد دارد که در یک سنبله جمع شده اند که به وسیله ی اسپات سفید برگ مانندی احاطه گشته است. فصل گل آن بسته به گونه و فصل متفاوت است.

زیباترین گونه ها

۱- کانی فولیوم S.cannifolium: برگها به طور cm40 بر روی ساقه هایی به طول ۶۰-۵۰cmبا اسپاتی که ابتدا به سبز و سپس سفید می گراید.

۲- کمتوتاتومS. Commutatum: برگها به طول cm30 بر روی ساقه به طول cm50، اسپات بسیار زیبا و سفید به طول cm30 دارد.

۳- والی سی S.walli sii: از معروف ترین گونه ها با برگهایی به طول ۲۵-۱۵cm بر روی ساقه های ۲۰-۱۲ cmبوده و اسپات آنها سبز تیره است.

نیازها

نور: به نقاط کاملا روشن ولی دور از اشعه مستقیم آفتاب نیاز دارد و باید در کنار پنجره قرار گیرد.

دما: در درجه حرارت ثابت نگهداری شده در زمستان در اتاق گرم نیاز دارد رطوبت محیط آن نباید از ۱۵ در سانتی گراد بیشتر شود.

آبیاری: اسپاتی فیلوم در هنگام رشد احتیاج مبرن به آب و در هنگام خواب گیاه نیاز کمی به آن دارد. گلدان بایستی همواره مرطوب باشد به این منظور نیاز به گلدانی ثانویه که فاقد سوراخ زهکشی باشد و در کف آن مقداری تورب مرطوب باشد تا گیاه فوق هرگز با خشکی روبرو نگردد.

رطوبت: برگهای اسپاتی فیلوم بایستی با آب اسپری گردد.

خاک: به مخلوطی از یک قسمت خاک به اضافه یک قسمت پیت و یک قسمت ماسه و ضمنا مقداری گرد زغال نیاز دارد. این گیاه در آب نیز قابل پرورش است.

تعویض گلدان: موقع تعویض گلدان پس از اتمام گل دهی و در هنگام استراحت گیاه است.

تغذیه: ۲ گرم در لیتر هر دو هفته یک بار از فروردین تا مهر ماه.

تکثیر: این گیاه به وسیله ی تقسیم بوته در اوایل بهار پس از اتمام گل قابل تکثیر است و همچنین بذر در بهار

حساسیت ها (عوارض / علت/ درمان)

قهوه ای شدن نوک برگها/ کود زیاد/ استفاده صحیح از کود

کالادیوم

کالادیوم Caladium bicolor از خانواده ی Araceae با نام انگلیسی Angel wingel  گیاهی است علفی با ریشه های غده ای که شامل ۱۶ گونه با هیبریدهای بی شمار است و مبدا آن برزیل و گینه است.

برگ: برگها کالادیوم بر روی ساقه هایی که مستقیما از ریشه خارج می گردند به طول ۳۰ سانتیمتر ظاهر می شوند. برگها سر نیزه ای و دارای دمبرگ بلند از سبز کم رنگ و پررنگ ممکن است لکه ها و خطوط زیبایی از سفید و صورتی، قرمز لاکی و یا قرمز در هر نمونه آن دیده می شود.

گل: اسپات های سبزشده سنبله ی گل را می پوشانند.

 

نیازها

– نور : جهت حفظ رنگها و نقوش برگهای کالادیوم، نور کامل مورد احتیاج است ولی مواظب آفتاب ظهر و اشعه مستقیم خورشید باید بود.

دما: ۳۴ درجه سانتی گراد در تابستان و ۱۶ درجه  در زمستان احتیاجات حرارتی این گیاه است.

نکته: در صورتی که نگهداری گلدان فقط به خاطر حفظ ساقه های زیرزمینی باشد در درجه حرارت پایین تر در حدود ۱۳ درجه سانتی گراد نگهداری می شود.

آبیاری: در زمانی که گیاه دارای برگ است همواره باید مرطوب شود و در تابستان ۲ تا ۳ بار در هفته آبیاری گردد اما در زمستان چنانچه گیاه فاقد برگ است آبیاری را متوقف کنید زیرا گیاه در زمستان نیاز به استراحت دارد.

رطوبت: غبارپاشی برای این گیاه مضر است زیرا منجر به صدمه به برگها میگردد ولی با توجه به نیاز زیاد این گیاه به رطوبت گلدان گیاه را در داخل گلدانی بزرگتر قرار داده و حد فاصل دو گلدان را با پیت و یا خزه ی مرطوب متراکم پر نمایید و در زمان آبیاری گلدان خزه ها را نیز با میزان کمی آب مرطوب نمایید. البته برای تمیز نگه داشتن برگها می توان از برس مخصوص و نرم استفاده کرد.

خاک: یک قسمت پیت و یک قسمت خاک لیمونی بهترین محیط رشد ریشه است و خاک باید از زهکشی مناسب برخوردار باشد.

تغذیه: از این نظر گیاهی کم توقع است و نصف میزان توصیه شده از طرف فروشنده یا سازنده ی کود گیاهی زینتی جهت تغذیه کافی است.

تعویض گلدان: در اواخر زمستان یا اوایل بهار ساقه های زیرزمینی کالادیوم را از گلدان خارج و در گلدان دیگری می کاریم.

تکثیر

در اوایل بهار گیاه شروع به رشد می کند به دقت غده ها را در آورده و غده های حوان را از کنار پایه مادری جدا و در گلدانی به قطر دهانه ۱۱-۹cm هر کدام را جداگاه بکارید خاک گلدان کمپوست گلدانی یا پایه پیت باشد و غده ها را در زیر سطح خاک بکارید دما را ۲۰ درجه کنید و مواظب باشید باد نیاید . از طریق بذر و ریشه بوته قابل تکثیر است.

نکته: با شروع فصل خزان برگهای گیاه کالادیوم خشک شده و جدا می شوند در زمستان گذرانی آغاز می شود آبیاری را در این حالت متوقف کنید و گلدان خشک شده را به محل سرد و خشک منتقل کنید و در اواسط اسفند گیاه را آبیاری و ساقه های زیرزمینی را از خاک خارج کرده و در خاک نو بکارید.

 

عوارض علت درمان
۱- رشد ضعیف و برگهای ریز و کم رنگ شدن برگ نور کافی و قند یه کم قرار دادن در محل نورانی و تغذیه مصنوعی هر ۳ هفته ۱ بار
۲- برگها چروکیده و خشک هوای گرم یا تشنگی گیاه آبیاری و غبارپاشی
۳- شکاف برداشتن برگها به جا ماندن رطوبت و آب روی  برگها عدم غبار پاشی
۴- برگها و ساقه ها چروک دار و خشک شده هوای خیلی سرد یا شروع زمستان گذارانی انتقال به محیط گرم تر
۵- حاشیه برگ قهوه ای و چین و چروک دار هوای سرد انتقال به محیط گرم تر
۶- لکه های قهوه ای روی وسط برگ مواد براق کننده ی شیمایی و آفتاب مستقیم انتقال به محیط بهتر و عدم استفاده از براق کننده

 

۷- سفید لکه های قارچی روی ساقه زیرزمینی آبیاری بیش از اندازه بازدید زهکش و کم کردن آبیاری
۸- بد شکل شدن برگها و ساقه چسبناک شدن و حشرات سبز آفات سم پاشی باسم حشرع کش نفوذی هفته ای ۱ بار

 

گوار (Guar)

گوار (Guar) با نام علمی Cyamopsis tetrogonolobus، گیاهی از خانواده بقولات است. این گیاه دولپه­ای و یک ساله است. در گستره وسیعی از خاک­ها و در آب و هوای خشک تا نیمه خشک می­روید. کشت گوار در مناطقی با آب و هوای گرم و با تابستان نیمه ­گرمسیری و گرم به خوبی انجام می­ گیرد. ریشه گوار مانند سایر گیاهان خانواده بقولات دارای باکتری ­های تثبیت کننده نیتروژن می ­باشد که به غنی ­تر نمودن خاک از نیتروژن کمک می­ کند. روی ساقه­ ها و غلاف ­ها، کرک­ های نسبتا تیزی وجود دارد. صمغ گوار (گوار گام) حاصل اندوسپرم موجود در بذر گیاه گوار می ­باشد. صمغ گوار در بسیاری از صنایع مانند صنایع دارویی و غذایی، صنعت کاغذ، معدن، نفت و حفاری، نساجی و تولید مواد منفجره مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از صمغ گوار به شکل کپسوله شده موجب کاهش معنی ­دار چربی ­ها به ویژه کلسترول می ­شود.

گوار به واسطه سیکل کوتاه زندگی (بهار تا تابستان:۵-۳ ماه) به عنوان یک گیاه مناسب در تناوب زراعی قرار می­ گیرد. نیاز آبی گیاه گوار در مناطق مختلف متفاوت می باشد. بسته به زمان کاشت، نیاز آبی گوار از ۳۲۰۰-۲۵۰۰ متر مکعب در هکتار متفاوت می ­باشد. تامین این میزان نیاز آبی در چند مرحله (۷-۳ مرحله) به گیاه صورت می­ گیرد. این در حالیست که محصولاتی مانند گندم در شرایط یکسان کاشت، نیاز آبی ۵۰۰۰-۴۵۰۰ متر مکعب در هکتار دارند. این گیاه می تواند در شرایط آب و هوای گرم برای مدت طولانی در برابر کم آبی و شوری بالا مقاومت داشته باشد. برخی از واریته های گوار تحمل به شوری ۸/۱ دسی زیمنس را دارند؛ به همین دلیل این گیاه می­ تواند به عنوان یک محصول مناسب در مناطق خشک و نیمه خشک کاشته شود.

بذر گوار دارای یک آندوسپرم بزرگ شامل صمغ گالاکتومانان است که در آب به شکل ژل در می­ آید. این ماده معمولا به عنوان صمغ گوار شناخته شده است و در محصولاتی مانند بستنی و یا به عنوان تثبیت کننده در پنیر و فرآوری سرد گوشت استفاده می ­شود. سهولت استفاده از صمغ گوار در صنایع، به علت پخش و هیدراته شدن سریع آن در آب‌های سرد و گرم، رسیدن به غلظت ‌های مناسب بدون نیاز به حرارت، ایجاد لایه­ ی فیبر مانند و مقاومت بالا در برابر حلال­ های قطبی و غیر قطبی و همچنین افزایش قدرت جذب آب در محصولات است. این عوامل سبب گردیده است تا از این ماده در طیف وسیعی از امولسیفایر (معلق کننده­ها) نرم کننده ‌ها و استبلایزرها (تثبیت کننده ­ها) استفاده شود.

در سال­های اخیر کاربرد صمغ گوار در شکست هیدرولیکی اعماق چاه­ های استخراج نفت به گونه­ ای بسیار سریع افزایش یافته است. این افزایش ناگهانی در تقاضا، سبب افزایش۲۳۰ درصدی قیمت گوار و افزایش ۷۵ درصدی صادرات آن از هند به سایر کشورهای دنیا شده است.

در سال ۲۰۱۱، هندوستان ۹۱۵ میلیون دلار گوار به ایالات متحده آمریکا صادر کرده است که عمدتاً در صنعت نفت و گاز مورد استفاده قرار گرفته است. این بزرگترین صادرات کشاورزی هندوستان به ایالات متحده می ­باشد. صمغ گوار یکی از مهم­ترین و مقرون به صرفه ­ترین مواد در دسترس، جهت فرموله کردن محصولات غذایی می ­باشد. از جمله علل پرکاربرد بودن گوار، محلول بودن در آب سرد، دارای غلظت بالا و ایجاد ظرفیت بالای اتصال آن می­ باشد. ماهیت غیر یونی صمغ گوار باعث مقاومت آن به نمک و تحمل سطوح بالای الکترولیت شده و معیارهای مهم در هنگام انتخاب قوام دهنده می ­باشد.

صمغ گوار از لحاظ درمانی  به عنوان کاهنده قند خون، ضد میکروب، مهار کننده اشتها استفاده می ­شود. صمغ گوار به عنوان یک ملین برای درمان اسهال، سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، و همچنین چاقی و دیابت، برای کاهش کلسترول و برای جلوگیری از “سخت شدن شریان­ها” (آترواسکلروز) استفاده می­ شود. در غذاها و نوشیدنی­ها، از صمغ گوار به عنوان پایدارکننده و حجم دهنده، معلق کننده و عامل اتصال استفاده می­ شود. در صنایع داروسازی از صمغ گوار به عنوان یک عامل اتصال در قرص و حجم دهنده در لوسیون و کرم استفاده می­ شود.

در برخی از مناطق آبیاری گوار تنها در دو نوبت، یکی به هنگام جوانه زدن و دیگری به هنگام تشکیل بذر آن انجام می‌شود. محصول تحمل درجه حرارت بالا و شرایط خشک و نیمه خشک را دارد. در هند، گوار محصول دیم بوده، که نیاز به ۸- ۱۵ اینچ بارش باران در ۳-۴ بارش دارد. به طور کلی پس از بارش اولیه باران در نیمه دوم ماه جولای و یا اوایل ماه آگوست کاشته و سپس در اکتبر- نوامبر برداشت می­شود. در حالت ایده آل، گوار نیاز به دو بارش قبل از کاشت، یک بارش در طول جوانه زدن و یکی دیگر در زمان شکوفایی دارد. گوار در مناطقی از هند و در برخی از مناطق استرالیا و ایالت متحده آمریکا کاشت می­ شود.این گیاه به واسطه استفاده­ های که در صنایع غذایی، نفت و گاز و علوفه دارد، از اهمیت بسزایی برخوردار می ­باشد. در بیشتر کشورهای که امکان کاشت این گیاه وجود دارد، بررسی های سازگاری در قالب طرح های تحقیقاتی مختلفی در حال انجام می ­باشد.

مطالب گوار برگرفته از پروپوزال پایان نامه دانشجوی دکتری دانشگاه گیلان است.

لطفا از مطالب بالا تنها با ذکر نام سایت گلساران استفاده نمایید.

پپرومیا

پپرومیا peperomia sp از خانواده ی piperaceae گیاهی است علفی یکساله یا دائم که در حدود ۴۰۰ گونه دارد و مبدا آن امریکا و دیگر مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است.
برگهای قلبی شکل بدون دندانه و صاف، گوشتی با نوارها یا علامت های رگه دار یا نقاط در سایه های مختلف از سبز همراه با روشنایی های قرمز یا نقره ای و گاهی ابلق به رنگهای سفید کرمی در متن سبز
دارای گل های کوچک در سنبله ی گل سفید یا کرم هستند.
زیباترین گونه های پپرومیا:
– P.caperata: یا توده ی برگهای ضخیم بر روی ساقه های cm10 و برگهایی به رنگ سبز تیره و مخملی با شیارهای موازی . واریته های tricolor آن با برگهای سبز با علایم پر رنگ بسیار زیبا است.
– P.hederaefolia: گیاهی کوچک با برگهای سبز خاکستری متالیک و خطوط کمی برجسته
– P.maculosa: برگها بیضوی نیزه ای شکل به رنگ سبز روشن با ساقه های ارغوانی
– P. magnoliaefolia: معروف ترین گونه با برگهای گوشتالو و به رنگ سبز شفاف و طلایی
– P.marmorata: برگهای نشانه دار سبز تیره با علایم سفید
– P. sandersii: به ارتفاع cm 15 و برگهای بیضوی و نقره ای و سبز دارای رگه های سیز روشن.
– P. scaneleus: شبه ماکنولی فولیا لیکن با برگهای کوچکتر
نیازهای پپرومیا:
نور: به محیط سایه نیم آفتاب نیاز دارد در کنار پنجره احتیاجات نوری آن تامین می گردد البته باید از اشعه مستقیم آفتاب حفظ گردد.
دما: حداکثر درجه حرارت در تابستان C24 و حداقل C18 است و گیاه تا C10 نیز از خود مقاومت نشان می دهد.
آبیاری: این گیاه نیاز آبی کمی دارد در تابستان هر ۱۰ روز یکبار و در زمستان هر ۳ هفته یک بار آبیاری نمایید. اجازه دهید در فاصله ی بین دو آبیاری سطح خاک خشک شود. بهترین راه آبیاری قرار دادن گلدان در ظرف آب به مدت یک ساعت در هر ۱۰ روز یا بیشتر است.
رطوبت: غبار پاشی هفته ای دو بار در تابستان و یکبار در زمستان توصیه می شود شستشوی برگ ها در این گیاه ضرورت ندارد.
خاک: یک قسمت خاک باغجه به همراه یک قسمت تورب و یک قسمت ماسه خاک مناسبی است.
تغذیه: هر دو هفته ۱ بار افزودن کودهای مایع یا جامد محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی قابل تغذیه است.
تعویض گلدان: ریشه های این گیاه سطحی و ریز است و ترجیح می دهد در گلدان کوچکتر زندگی نماید به هر صورت هر سال ریشه ها را بادید و در صورت لزوم آن را با یک اندازه بزرگتر در فصل پاییز یا اواخر زمستان تعویض نمایید.
تکثیر: از طریق گرفتن قلمه ی ساقهو برگ از انتهای شاخه ها با حفظ جوانه انتهایی و حداقل دو جفت برگ و قطع برگهای پایینی در بهار و کاشت آنها در مخلوط شن و پیت و ریشه دار کردن آنها در مخلوط در حرارت C18 و بمدت ۲۱ روز قابل تکثیر است هچنین می توان از قلمه از برگ با حفظ دمبرگ تا ۵/۲ تا ۳ cm و خرد کردن آن در خاک کمپوس مناسب اقدام به ازدیاد نمود.قلمه ها را بعد از کاشت باید در محل خنک و نه چندان مرطوب و روشن ولی به دور از اشعه مستقیم نگه داشت.
نکته: از طریق بذز نیز قابل تکثیر است. در هر فصل ۱ بار ۲ بار سطح خاک را به منظور نفوذ هوا به ریشه ها خراش دهید.
حساسیت ها: علایم/ علت / درمان
۱ـ رنگ پریدگی برگها و توقف رشد/ کمبود عناصر/ تغذیه مصنوعی
۲ـ برگها خم می شوند / کم آبی/ انتقال گلدان به محل خنک تر و آبیاری
۳ـ سقوط برگها/ هوای سرد/ انتقال گلدان به محل گرم تر
۴ـ چین و چروک خوردن و خشک شدن برگها/ هوای گرم/ انتقال گلدان به محل خنک تر
۵ـ سیاه و پوسیده شدن قسمتی ازبرگ و قاعده ی ساقه/ آبیاری بیش از حد/ فاصله بین دو آبیاری و کم کردن میزان آب آبیاری
۶ـ کمرنگ شدن برگها و گرایش به سفیدی/ شدت نوز زیاد/ انتقال به محل کم نور
۷ـ ایجاد تاول روی برگ/ خاک باتلاقی گلدان و آبیاری بیش از حد/ بادید زهکش و کاهش آبیاری
۸ـ نقاط زنگ مانند روی برگ/ مواد براق کننده ی شیمیایی/ تمیز کردن با پارچه و اسفنج مرطوب
۹ـ کپک خاکستری روی ساقه/ قارچ بوتری تیس/ هوای سرد و مرطوبب/ سم پاشی با قارچ کش و انتقال به محیط مناسب و کاهش آبیاری
۱۰- زرد شدن برگ و تار عنکبوت در زیر برگ/ کنه قرمز/ هر ۲ هفته ۱ بار سم پاشی با کنه کش

کوردلین

کوردلین cordyline sp از خانواده ی liliaceae  گیاهی است علفی که شامل ۲۰ گونه بوده و بومی آسیای استوایی است.

برگهایی درشت با دمبرگی بلند به رنگهای سبز تیره قرمز سبز مایل به کرم داشته و دارای گل هایی کوچک در سنبله های سبز متمایل به زرد و طویل است و فصل گل آن بین بهار و تابستان است.

زیباترین گونه ها

– C.stricta: به ارتفاع ۱ تا ۲ متر با برگهای تیره داندانه داندانه است.

– C.terminalis: یک گونه پا کوتاه با برگهای نسبتا عریض با برگهایی قرمز یا صورتی، برنز و سفید است و دارای واریته های بسیار است.

نیازها:

نور:

جهت حفظ رنگ نیاز به نور قوی دارد ولی به تابش مستقیم نور آفتاب حساس . واریته های با رنگ سبز نسبت به سایه مقاوم اند. نیمه آفتاب دوست است.

دما: حرارت مناسب برای آن C21- 18 است ولی ۱۳ درجه را نیز تحمل کرده و در حرارت C 24 نیاز به غبار پاشی دارد.

آبیاری: خاک آن باید همواره مرطوب باشد در تابستان هفته ای ۲ بار و در زمستان به هفته ای ۱ بار آبیاری نیاز دارد.

رطوبت :

در تابستان به هفته ای ۲ با و در زمستان به هفته ای ۱ بار غبار پاشی نیاز دارد هرگز در آفتاب نباید غبار پاشی گردد.

خاک: خاک مناسب برای آنها ۱ قسمت خاک باغچه ۱ قسمت پیت و ۱ قسمت ماسه است.

تغذیه: در فصل رشد هر دو هفته یک بار به تغذیه مصنوعی با کو دمایع یا جامد محلول در آب نیاز دارد.

تعویض گلدان: در اواخر زمستان در صورت لزوم و بازدید ریشه گلدان را با یک اندازه بزرگتر تعویض می نماید.

تکثیر: ازدیاد ان از طریق خوابانیدن سرشاخه ها در تیر ماه و همچنین با تقسیم ساقه های زیرزمینی و کاشت آنها در گلدان های جدید در بهار قابل تکثیر است. قسمت بالای گیاه یا سرشاخه را به طول ۱۰ تا ۱۵ cm جدا ابتدا در پودرهورمون زدایی و بعد در گلدان به قطر cm9 حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه که مرطوب است فرو برده در دمای۲۱درجه در شرایط نور مناسب و کافی نگه دارید. از قلمه های ساقه دار هم می توان استفاده کرد.

حساسیت ها (علایم/ علت / درمان)

۱ـ بی رنگی برگها/ نرم و کافی / انتقال به محیط روشن

۲ـ چروک خوردن و خشک شدن برگها/ دمای بالا/ انتقال به محیط خنک تر و غبار پاشی

۳ـ  قهوه ای شدن نوک برگها و افتادن برگهای پایینی/ خشکی هوا / غبار پاشی با آب ولرم

۴ـ کوچک و بد شکل شدن برگهای جدید/ کمبود عناصر غذایی/ تغذیه مصنوعی هر ۱۴ روز ۱ بار

۵ـ پژمرده شدن و ریزش برگها و ظهور نیافتن برگهای جدید/ سرما یا آبیاری بیش از اندازه/ انتقال به محیط گرم تر و کاهش آبیاری

۶ـ بد شکلی و چسبناک شدن برگها و حشرات سبز روی آنها/ آفات / سم پاشی با حشره کش نفوذی تا رفع علایم

۷ـ زرد شدن برگها و تار عنکبوت زیر آنها/ کنه قرمز/ آغشته کردن لکه ها به پنبه ی سمی و غبار پاشی

۸ـ ظهور لکه های قهوه ای روی ساقه ریز برگ/ آفت/ سم حشره کش نفوذی هر ۱ اه تا رفع علایم

۹ـ ظهور دیسکهای قهوه ای در زیر برگ و روی ساقه / آفت/ آغشته کردن دیسک ها به حشره کش نفوذی و شستن با پارچه خیس پس از ۴۸ ساعت

نکته: چنانچه گیاه برگهای زیرین خود را از دست داده و ساقه لخت شده باشد می توان گیاه را از بالای محل برگ خزان یافته قطع و در گلدان کاشت و برای جلوگیری از نفوذ عوامل بیماری زا به محل بریدگی آن را با قارچ کش اسپری کنید.

سینگونیوم یا پنجه غازی

سینگونیوم یا پنجه غازی Syngonium sp از خانوده ی Araceue گیاهی است زینتی و همیشه سبز گاهی بالارونده با شاخه های رونده و احتیاج به قیم به دلیل وجود ریشه های هوایی در برخی از گونه هایش است (S.vellozianum) در حدود ۱۵ گونه داشته و مبدا آن آمریکا است.

برگ:

برگها سر نیزه ای که در انتها به ۲ یا ۴ ساقه ی قلبی شکل منتهی می شود و به رنگ سبز روشن تا تیره هستند.

گل ها:

در ان بسیار ریز و منحصرا در گلخانه بوجود می آیند.

زیباترین گونه ها

– S.auritum یا گیاه پیچ انگشتی: بالا رونده با برگهای سبز روشن

– S. vellozianum: بالارونده با ساقه هایی به رنگ برنز و برگهای پنج لبی

– S . wendlandii: بالا رونده با برگهایی که در جوانی به شکل نیزه در بلوغ و پیری ۳ لبی و به رنگ سبز روشن

نیازها

– نور: به روشنایی کامل دور از اشعه ی مستقیم آفتاب نیاز دارد و به سایه تقریبا مقاوم است.

– دما: حداقل دما در زمستان C15 و حداکثر در تابستان C21 باید باشد.

– آبیاری: این گیاه بایستی هر هفته ۱ بار و به طریق قرار دادن گلدان در ظرف آب به مدت نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه انجام گردد.

– رطوبت : نیازبه غبار پاشی ترجیحا روزنه دارد و شستشوی برگها و ساقه علاوه بر شفافیت سبب جذب آب نیز می گردد.

– خاک: خاک مناسب لوم و تورب یا مخلوطی از خاک برگ و ماسه است.

تغذیه: استفاده از کود شیمیایی هر سه هفته یک بار باعث تحکیم رشد گیاه می گردد.

تعویض گلدان: هر سال در اوایل بهار میتوانیم گلدان را تعویض کنیم و در صورت بزرگ شدن و سنگین شدن گلدان تنها تعویض خاکهای سطحی با خاک نو و غنی کافی است.

تکثیر:

– از طریق گرفتن قلمه ی ساقه ۱ ساله و کاشت در خاک ماسه دار در زیر شیشه

– قرار دادن ریشه های اخد شده از گیاه مادر در آب

حساسیت ها (علایم/ علت/ درمان)

۱- ساقه دراز و منحرف شده و فاصله ی دو برگ زیاد می شود/ نور کم / انتقال به محیط پر نور ولی به دور از اشعه مستقیم

۲- قهوه ای و شکننده شدن برگها/ هوای گرم و خشک/ انتقال به محیط خنک ترو ابیاری و حذف برگهای خشک

۳- برگها رنگ پریده و شفاف شده اند / نور زیاد و کمبود مواد غذایی/ احتیاج به تغذیه مصنوعی و انتقال به محیط کم نو تر

۴- قهوه ای شدن حاشیه برگ ها و پژمرده و لوله ای شدن انتهای ساقه  و پوسیدگی  و افتادن گیاه/ آبیاری کم یا زیاد/ بازدید زهکش کنید و اجازه دهید خاک گلدان خشک شود و سپس آبیاری کنید.

۵- برگها زرد و سطح زیرین آنها مملو از تار عنکبوت است/ کنه قرمز/ سم پاشی و غبار پاشی و شستشو به علت حساسیت گیاه به سم

نکته: آبیاری و غبار پاشی را همواره باید با آب ولرم انجام داد و درجه ی حرارت چای سرد شده بهترین معرف دمای مناسب است.

درب پلاستیکی شیشه کشت بافت

استفاده از درب پلاستیکی قابل اتوکلاو برای شیشه های محیط کشت، بهترین، ساده ترین و سریع ترین راه ممکن در کشت بافت است.

درب-پلاستیک

درب پلاستیک قابل اتوکلا

اما شاید این درب ها ی پلاستیکی قابل دسترس برای همه نباشند. بنابراین می توان از پلاستیک سلفون معمولی استفاده نمود. برای این کار پس از اینکه محیط کشت درون شیشه ها ریخته شد سلفون دولایه را روی شیشه قرار میدهیم و با کش محکم میکنیم.

درب-1 استفاده از پلاستیک سلفون به عنوان درب

پس از آن پلاستیک اضافه اطراف آن را با قیچی میبریم تا در زمان کشت گیاه و برداشتن درب، پلاستیک اضافه مزاحمت ایجاد نکند.
درب-2

پس از اتوکلاو کردن پلاستیک شکل درب را به خود میگیرد و به راحتی می توان در زیر هود درب را برداشت و گیاه را درون شیشه قرار داد. این درب های ابتکاری میتوانند با اطمینان تا دوبار اتوکلاو شوند.

cordyline

سانسوریا

سانسوریا از خانواده ی liliaceae گیاهی است علفی دائمی با ریشه های ریزوم دار ، دارای ۵۰ گونه و بومی مناطق گرمسیری و مرکز آفریقا است، دارای برگهای ضخیم و فیبری کشیده بلند شمشیری شکل با اتفاع های متفاوت با رنگ های متفاومت، گاه با حاشیه های رنگی است. همچنین دارای گلهای بسیار کوچک معطر به رنگ سفید متمایل به سبز در گل آذین سنبله است که ظهور آن در فصل بهار یا تابستان در آب و هوای ملایم است.

زیباترین گونه های سانسوریا عبارتند از:

S.cylindrica-: با برگهای بلند و استوانه ای به طول ۱ متر

– S. grandis: با برگهای سبز و روشن و نوارهای کناری کم رنگ تر و حاشیه ای به رنگ برنز به طول بیش از ۱ متر.

– Slongiflora : با برگهای گوشتی به ارتفاع ۵۰ – ۳۰ cm با علایمم سفید و حاشیه قرمز

– S.trifasciata: از معمول ترین گونه ها، با برگهای نوک تیز به طول ۹۰-۳۰cm با نوارهای کناری سبز تیره و واریته های Laurentii بانوارهای کناری سفید یا طلایی و گل های خشبو در فصول مساعد

نیازها:

– نور: به نور کامل حتی در مقابل اشعه مستقیم آفتاب نیاز دارد البته نیز قادر به رشد است.

– دما: حرارت مطلوب C  ۲۴ تا ۱۶ است ولی تا ۱۰ درجه را نیز تحمل می کند.

– آبیاری: هفته ای ۱ بار در تابستان و ماهی ۱ بار در زمستان به طوری که گلدان را در ظرف آب به مدت نیم ساعت قرار دهید دراد.

– رطوبت: نیاز رطوبتی آن کم است و به غبار پایین نیاز ندارد البته می توان برگهای غبار آلود را با پارچه و اسفنج مرطوب تمیز کرد.

– خاک: به سنبت ۱:۲ از خاک لومی و خاک برگ پوسیده نیاز دارد.

– تغذیه: در پاییز و زمستان به تغذیه نیازی ندارد ولی در بهار و تابستان باید کمبود عناصر را با اضافه کردن کودهای مایع یا جامد محلول در آب، در آب آبیاری آنها، هر ۳ هفته ۱بار تامین کرد.

– تعویض گلدان: این گیاه گلدان کوچک را به بزرگ ترجیح می دهد. هر ۳ سال ۱ بار در بهمن و اسفند قبل از رشد جوانه های جدید، شروع به تعویض گلدان نمایید.

نکته: هر چند مدت یکبار سطح گلدان را به منظور جلوگیری از سله بستن خاک خراش دهید.

تکثیر: از طریق تقسیم بوته در بهمن و اسفند ماه، جدا کردن پاجوش در بهار به ویژه در گونه های ابلق و قلمه برگی به طول cm8 و قرار داد درماسه و ریشه دار کردن حرارت ۱۸ تا ۲۰ درجه قابل تکثیر است.

حساسیت ها (علایم/ علت/ درمان)

رنگ پریدگی بگها/ نور ناکافی، کمبود مواد غذایی/ انتقال به محل روشن و تغذیه مصنوعی هر ۳ هفته یک بار

  • ظهور زخم های قهوه ای روی برگ/ ابیاری بیش از حد / بازدید زهکش و کاهش آبیاری
  • قهوه ای و خشک شدن برگها/ هوای گرم و خشک/ آبیاری و انتقال به محل خنک
  • نرم و آبکی شدن برگهای جدید/ تغذیه بیبش از حد/ کم کردن تغذیه مصنوعی
  • پوسیدگی برگها در قاعده/ خاک باتلاقی/ بادید زهکش و کاهش آبیاری
  • سیاه و آبکی شدن برگها/ یخ زدگی/ انتقال به محل گرم تر
  • لکه های قهوه ای و خشک روی برگها/ گرمای زیاد/ انتقال به محل خنک تر
  • نقاط قهوه ای زنگ مانند روی برگ/ مواد براق کننده شیمیایی/ عدم استفاده از مواد شیمیایی و تمیز کردن با اسفنج
  • ظهور زخمهای پنبه ای شکل در روی برگ ها و بدشگلی و حاشیه جدید در برگ/ آفت/ سم پاشی هر ۲ هفته ۱ بار تا رفع علایم.

فیکوس Ficus sp

فیکوس (Ficus sp ) این گیاه متعلق به خانواده ی Moraceae و بومی آسیابی استوایی، امریکای شمالی و دیگر مناطق گرمسیری است. در حدود ۶۰۰ گونه دارد و به صورت درخت، درختچه و بالارونده است. در هوای آزاد ارتفاع آن به ۳۰ متر نیز می رسد و ساقه های آن دارای شیرابه است که گاهی د رتماس با دست سوزش آور است. دارای برگهای همیشه سبزمتناوب چرمی یا علفی و رگه دار است و در اندازه و رنگ های متفاوت از سبز روشن تا تیره متغیرهستند.

زیباترین گونه های این گیاه عبارتند از:
الاستیکا F.elastica: واریته های decora و variegate دارای برگهای سفید و سبز و واریته doescheri دارای هاله سفید سبز تیره و سبز روشن ابری می باشد.
F.lyrata: با برگهای گیتاری شکل با حاشیه های مواج
F.macropglla: با برگهایی به طول cm30 و رگه های مشخص
F.pumia: بالا رونده، دارای واریته های minima و variegate با برگهای سفید، مناسب مناسب تراسهای سرد و قسمت های مرطوب است.
نیازها:
نور: گیاهی نیمه سایه دوست است و به روشنایی کامل دور از اشعه مستقیم آفتاب نیاز دارد چون نور مستقیم به شفافیت برگها صدمه وارد می کند. در باغچه نیز باید در محل گرم با سر پناه مناسب در سایه یا نیمه سایه کاشته شود.
دما: دمای حداقل ۱۶ درجه در زمستان و ۲۹ درجه در تابستان را تحمل می کند.
آبیاری: آبیاری در حد اعتدال و ترجیحا با آب ولرم را می پسندد. از غرقاب نمودن گلدان جلوگیری شود و بهترین طریق آبیاری قرار دادن در ظرف حاوی آب تقریبا به ارتفاع cm2 به مدت ۲ تا ۳ ساعت برای یک بار در هفته می باشد.
رطوبت: در هفته به ۱ بار مه پاشی نیاز دارد و برای داشتن برگهای شفاف و درخشان بهتر است هر ۳ تا ۴ روز یکبار برگها را شستشو داده و هر چند وقت یکبار با اسپری آئروزول آن را گندزدایی کرد.
نکته: در استفاده از آئروزول باید توجه کرد که در موقع اسپری پاشی تقریبا cm30 از گلدان فاصله داشته باشید.
خاک: به خاک دارای زهکشی به نسبت ۱:۲:۱ از خاک باغچه، خاک برگ و ماسه نیاز دارد و برای نفوذ هوا به خاک گلدان سطح آن مرتبا خراش داده شود.
تعویض گلدان: در بهار یا پاییز در صورت رشد سریع انجام می شود و در صورت عدم امکان ۵ تا ۷ cm از خاک سطحی گلدان را با خاک نو و غنی تعویض و هر دو هفته ۱ بار آن را تغذیه مصنوعی می کنند.
تغذیه: هر۱ ماه ۱ بار از کود شیمیایی به صورت محلول استفاده گردد و ۱ قاشق گرد استخوان در فصل پاییز روی سطح خاک پاشیده شود.
ازدیاد: در فصل بهار این گیاه از طریق گرفتن جوانه انتهابی با حداقل یک برگ و یا جوانه برگی و ریشه دارد کردن در دمای ۲۴ تا ۳۷ درجه قابل تکثیر است. به طور متوسط ریشه زایی آن ۱۴ تا ۲۸ روز طول می کشد. از طریق خوابانیدن هوایی شاخه هایی که برگهایی پایینی خود را از دست داده اند نیز ازدیاد انجام می شود.
حساسیت ها (علایم/ علت/ درمان)
بد شکلی و ریز و رنگ پردیگی برگها/ کمبود مواد غذایی/ تغذیه مصنوعی هر دو هتفه ۱ بار
بی رنگی برگها/ نور زیاد/ انتقال به سایه
ریزش ناگهان برگ و ظهور لکه های قهوه ای/ دمای پایین/ انتقال به محیط گرم تر
زرد و سقوط کردن برگها، لوله و آویزان شده برگها/ آب زیاد، آب کم/ فاصله انداختن در آبیاری ، آبیاری گیاه
لکه های زرد در روی برگ و تار عنکبوت، و زخم های پنبه ای در سطح برگ/ بیماری و آفت/ سم پاشی با کنه کش یا حشره کش نفوذی هر ۲ هفته یک بار
نکته: با زخمی شدن گیاه شیرابه از ان خارج می شود که برای جلوگیری از آن به سطح زخم وازلین می زنند.