سابقه مصرف و اهمیت اقتصادی آلوورا
پاپیروسهای مصر باستان و لوحهای گلی بینالنهرین (۲۱۰۰ قبل از میلاد) آلوئه را بهعنوان دارویی برای درمان عفونتها، درمان مشکلات پوستی و ملین (Laxative) شرح دادهاند. آلوئه توسط بقراط و پزشکان عرب مورد استفاده قرار میگرفت و توسط کاشفان اسپانیایی به نیمکره غربی بردهشد. آلوئه همچنین در طب سنتی چین بهعنوان ملین بکار میرفت و خواص مرطوب کنندگی ژل آن مورد توجه بوده است. در طب سنتی هند در مصارف خارجی، اغلب همراه با ریشهی شیرینبیان، در مورد اگزما و در مصارف داخلی به عنوان ملین، ضد انگلهای رودهای، درمان هموروئید و محرک رحم (تنظیم کننده قاعدگی) مورد استفاده قرار میگرفته است.
ژل تازهی پارانشیمی در مرکز برگ شفاف بوده و برخی اوقات بهصورت کنسانتره آلوورا، خشک شده و یا همراه با آب و عصاره شیرین شده یک نوع میوه برای تهیه انواع نوشیدنیهای آلوورا بهکار میرود. شیرابهی مایع و چسبناکی که از برگهای بریدهی گیاه حاصل می آید دارای آنتراکینونهای ملین است. ژل آلوورا دارای خواص و فعالیتهای بیولوژیکی و فیزیولوژیکی متنوعی است. در آزمایشی جهت بررسی کاهش اثرات مخرب اشعه ماوراء بنفش روی ۲۰ نفر با استفاده از ژل آلوورا، تولید نوعی رنگیزه روی پوست گزارش شده است. قابل به ذکر است که ژل آلوئه فقط بخشی از ترمیم زخم، نه ترمیم کامل آنرا به عهده دارد و عوامل دیگری نیز در این رابطه نقش دارند. گلهای زرد و نارنجی رنگ گیاه فاقد مصارف درمانی هستند. ژل آلوئه ۵۰ درصد وزن برگ را تشکیل میدهد و یک گیاه ۴-۳ ساله قادر است ۱۵ کیلو ژل در هر سال تولید نماید. عملکرد اقتصادی گیاهان تا چهار سالگی افزایش یافته و بعد از آن رو به کاهش میگذارد، اما تولید ژل تا ده سالگی و حتی بیشتر ادامه دارد لیکن از نظر اقتصادی در سطح پایینتر قرار دارد.
استفاده از برگ و فرآورده های گیاه آلوورا روز به روز در حال افزایش است. امروزه از این ژل های موجود در برگ این گیاه در تولید انواع محصولات از جمله نوشابه، کمپوت، آدامس، انواع کرم های زیبایی و بهداشتی، صابون، شامپو و ده ها فرآورده دیگر استفاده می-شود. بر اساس اعلام iasc فروش ماده خام آلوورا سالیانه بالغ بر ۱۰۰ میلیون دلار و فروش محصولاتی که در آن از آلوورا استفاده می شود بالغ بر ۱۲۰ میلیارد دلار است. این حجم از گردش مالی، تولید و فرآوری گیاه آلوورا در کشور را ضروری می نماید.
کشور ما دارای رویشگاه های طبیعی آلوئه در مناطق جنوبی کشور (بوشهر) است. بنابراین با توجه به تحمل این گیاه به دمای بالا و خاک های نیمه شور، می توان نسبت به گسترش کشت این گیاه در این مناطق اقدام نمود. با توجه به این که کارخانه های فرآوری باید در منطقه تولید این گیاه احداث شوند لذا می توان نسبت به اشتغال زایی و افزایش تولید ناخالص در این مناطق اقدام نمود. خوشبختانه در سالهای اخیر توجه به کشت آلوورا در ایران به ویژه در استان بوشهر افزایش یافته است. در استان های جنوبی و مناطقی همچون جیرفت کشت آلوورا در فضای آزاد انجام می شود ولی در شمال، مناطق مرکزی، اصفهان و سایر مناطق کشور لازم است کشت آلوورا در شرایط گلخانه انجام شود.
به دلیل فرآوری نشدن و یا محدود بودن کارخانه های فرآوری ژل آلوورا در داخل کشور، استفاده از این محصول عموما به فروش و استفاده از برگ خام محدود شده است. انواع کرم، صابون، شامپو، نوشابه، کمپوت و سایر محصولات ساخته شده از آلوورا از خارج وارد می شود. اخیرا یک نوع شربت خوراکی و چند نوع محصول آرایشی توسط یک شرکت تولید کننده گیاهان دارویی به بازار عرضه شده است. در ایران با توجه به شناخت روز افزون خواص درمانی و آرایشی بهداشتی گیاه آلوورا، احتمال دارد که در آینده نزدیک شرکت های متعددی نسبت به فرآوری آن اقدام نمایند.
استفاده از مطالب بالا فقط با ذکر منبع بلامانع است.
ثبت دیدگاه
مایل به ملحق شدن به بحث هستید ؟به ما بپیوندید !